یافته‌های جدید دانشمندان درباره قدمت کره ماه نشان می‌دهد که شکل‌گیری کره ماه در حدود ۴٫۵ میلیارد سال قبل رخ داده است، یعنی ۴۰ الی ۱۴۰ میلیون سال پیش‌تر از آنچه که دانشمندان قبلاً تصور می‌کردند. برای مطالعه جزئیات بیشتر در این زمینه، با نارون مگ همراه باشید.
یافته‌های حاصل از تجزیه و تحلیل مواد معدنی کره ماه از جمله عنصر زیرکن (Zircon) یا همان سیلیکات که آپولو ۱۴ در مأموریت خود در سال ۱۹۷۱ به زمین آورد، در مجله Science Advance به چاپ رسید. اگرچه دانشمندان در طول سالیان دراز سعی کرده‌اند به سؤال مربوط به قدمت ماه با استفاده از تکنیک‌ها و متدهای مختلف علمی پاسخ دهند، اما این موضوع همیشه به‌عنوان یکی از موضوعات داغ بحث و مناظره در بین دانشمندان بوده است.
به گزارش تیم تحقیقاتی دانشگاه UCLA، ماه در یک برخورد سهمگین کره زمین با یک سیاره تازه شکل گرفته که تئیا (Theia) نام داشت شکل گرفت. یافته این تحقیق جدید می‌تواند به این معنی باشد که ماه تنها ۶۰ میلیون سال بعد از تولد منظومه شمسی شکل گرفت. این یافته نکته‌ای مهم با خود به همراه دارد، چرا که می‌تواند اطلاعات اساسی برای ستاره شناسان و دانشمندان نجوم که به دنبال درک مراحل تکامل و شکل گیری اولیه زمین و منظومه شمسی هستند، فراهم کند.
به گفته باربونی یکی از پژوهشگران تیم تحقیقاتی دانشگاه UCLA، پی بردن به اینکه پیش از برخورد زمین با سیاره تئیا شرایط چطور بوده است خیلی مشکل است چرا که «هر چیزی که قبل از آن برخورد بزرگ بود از بین رفته است» و دانشمندان نمی‌توانند بفهمند که قبل از آن برخورد چه اتفاقاتی رخ داده است. اما این یافته‌ها بسیار مهم‌اند از آن جهت که به دانشمندان در کنار هم چیدن اتفاقات مهمی که به دنبال برخورد بزرگ رخ داده است، کمک می‌کند.
برخورد سیاره تئیا با زمین و شکل گیری کره ماه
به‌طور معمول تعیین سن صخره‌های کره ماه کار دشواری است چرا که بسیاری از آن‌ها حاوی تکه‌هایی از مواد گوناگون مربوط به صخره‌های سایر اجسام آسمانی هستند اما باربونی توانست ۸ زیرکن را در شرایط بکر و طبیعی مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد. او نحوه فرسایش و تبدیل اورانیم موجود در سنگ‌ها به سرب را در آزمایشگاه دانشگاه پرینستون و نحوه فرسایش و تبدیل شدن لوتیتیوم موجود در آن‌ها به عنصری به نام هافنیوم را با استفاده از طیف سنجی جرمی در دانشگاه UCLA، مورد آزمایش و بررسی قرار داد. محققان عناصر یاد شده را کنار یک دیگر مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند تا بتوانند سن کره ماه را تخمین بزنند.
به گفته کوین مک کیگان، یکی از اساتید دانشگاه UCLA، عنصر زیرکن بهترین ساعت طبیعت در نظر گرفته می‌شود. آن‌ها بهترین عنصر در حفظ و نگهداری تاریخ وقایع زمین شناختی هستند و نشان می‌دهند که این عنصر یعنی زیرکن در کجا شکل گرفته و از کجا آمده است. برخورد زمین با سیاره تئیا منجر به شکل گیری کره ماه باحالتی مایع شد که بعدها به‌مرور زمان جامد شد. دانشمندان بر این باورند که قسمت زیادی از سطح ماه با ماگماهایی درست بعد از شکل گیری‌اش پوشیده شد. اندازه گیری اورانیوم و سرب زمانی را که زیرکن اولین بار در اقیانوسی از ماگمای اولیه ماه پدیدار گردید، مشخص می‌کند. بعدها همین عنصر (زیرکن) پس از سرد شدنش، پوسته و گوشته ماه را شکل داد و همچنین، آزمایش لوتیتیوم – هافنیوم زمان شکل گیری حالت ماگمای آن عناصر را که زودتر رخ داد، مشخص می‌کند.
مطالعات پیشین، تاریخ شکل گیری کره ماه را براساس سنگ‌ها و صخره‌هایی بررسی می‌کردند که در اثر برخوردهای متعدد خلوص خود را از دست داده بودند و حاوی عناصری دیگر از سایر اجرام بودند. به گفته پروفسور مک کیگان آن سنگ‌ها تاریخی غیر از تاریخ واقعی کره ماه را نشان می‌دادند. محققان دانشگاه UCLA درحال ادامه دادن مطالعات خود بر روی زیرکن‌هایی هستند که توسط آپولو ۱۴ به زمین آورده شده است تا در مورد حالت و وضعیت اولیه ماه بیشتر تحقیق کنند.
+ آیا ماه کامل واقعاً باعث رفتارهای دیوانه وار می شود؟
منبع: sciencedaily
