یک نیروگاه شیمیایی در هند برای اولین بار در جهان، سیستم نوینی را راه اندازی کرده است که کربن منتشر شده را به جوش شیرین تبدیل می‌کند. نیروگاه شیمیایی توتیکورین آلکالی (Tuticorin Alkali) در بندر صنعتی توتیکورین واقع است و انتظار می‌رود که سالانه ۶۰٫۰۰۰ تن از کربن انتشار یافته را به جوش شیرین و سایر مواد شیمیایی تبدیل کند. دانشمندان اجرای این پروسه می‌گویند که این تکنیک می‌تواند تا ۱۰ درصد از انتشار کربن حاصل از زغال سنگ در جهان را دریافت و سپس آن را تبدیل به مواد شیمایی مفید کند.
هر چند که تکنولوژی ذخیره کربن، چیز جدیدی نیست اما نکته جالب در مورد تأسیسات توتیکورین این است که این نیروگاه بدون کمک مالی دولت در حال فعالیت می‌باشد. همین استقلال مالی نشان می‌دهد که محققان یک سیستم عملی و سودآور را ایجاد کرده‌اند و می‌توان این پتانسیل تجاری را به سایر نیروگاه‌ها و صنایع دیگر گسترش داد. راماچادران گوپالان، مدیر عامل این نیروگاه در مصاحبه‌ای گفت:
من یک بازرگان هستم و هرگز به فکر نجات زمین نبوده‌ام. من به یک منبع قابل اتکای گاز کربن نیاز داشتم و انتشار کربن از نیروگاه، بهترین راه رسیدن به این منبع قابل اتکا بود.
مبتکران این تکنولوژی نوین در شرکت راه حل‌های کربن پاک مستقر در شهر لندن، پس از دریافت اعتبار مالی از یک کارآفرین بریتانیایی حامی طرح، توانستند این سیستم را ایجاد کنند. در این فرآیند از یک ماده شیمیایی ثبت اختراع شده برای فیلتر کردن مولکول‌های گاز کربن استفاده می‌شود. این نیروگاه با استفاده از یک مشعل با سوخت زغال سنگ، بخاری تولید می‌کند که انرژی لازم برای فرآیندهای تولید مواد شیمیایی مختلف را تأمین می‌کند. غبار حاوی ماده شیمیایی، گاز دی اکسید کربن انتشار یافته در دودکش این مشعل را جداسازی می‌کند که سپس به تغذیه یک محفظه مختلط نمک و آمونیاک می‌رسد. محصول نهایی برای تولید جوش شیرین (سدیم بی‌کربنات) و سایر ترکیبات قابل استفاده در کارخانه‌های شیشه سازی، شوینده‌ها، مواد ضد عفونی کننده و شیرین کننده‌های مصنوعی به کار می‌رود.
ایده کلی جداسازی مولکول‌های دی اکسید کربن از گاز دودکش، ایده تازه‌ای نیست اما تیم مبتکر این سیستم می‌گوید که فیلتراسیون مواد شیمیایی توسط این سیستم، مؤثرتر و کارآمدتر از ترکیبات آمینی است که دانشمندان در گذشته مورد استفاده قرار می‌دادند و در ضمن نیازمند انرژی کمتری برای فعالیت می‌باشد. طبق گفته آنیرودها شارما مدیر عامل این شرکت، روش این نیروگاه بر اساس تفکر واقع‌گرایانه و همکاری با شرکت‌های کم ریسک می‌باشد و همین استراتژی می‌تواند به‌طور کلی برای صنعت ذخیره و تبدیل کربن، پیاده سازی شود. این مدیر عامل همچنین به خبرنگار روزنامه گاردین گفت:
تاکنون ایده‌های ذخیره و تبدیل کربن، اغلب پروژه‌های عظیمی به نظر می‌رسیدند و ریسک بالایی را به همراه داشتند و در عین حال نیازمند اعتبار مالی زیادی بودند. ما نیازمند اجرای نیروگاه‌هایی در مقیاس کوچک هستیم تا ریسک این تکنولوژی با تبدیل شدن به یک گزینه تجاری عادی از بین برود.
جنبه دیگر متقاعد کننده این طرح، کنش مثبت آن با کربن است، یعنی ساخت محصولات و مواد شیمیایی جدید تا اینکه بخواهیم کربن را در وضعیتی بلا استفاده و راکد، ذخیره سازی کنیم و با توجه به هزینه مورد نیاز برای ساخت سیستم ذخیره کربن، قابلیت فروش محصولات فرعی در این فرآیند می‌تواند در جهت ماندگاری این تکنولوژی از لحاظ مالی، حائز اهمیت باشد. لورد رونالد آکسبورگ، رئیس گروه مشاوره ذخیره و تبدیل کربن دولت انگلستان به خبرگزاری‌ها گفت:
ما باید هر چه در توان داریم در جهت کاهش تأثیرات ناشی از اشتعال سوخت‌های فسیلی به کار ببندیم و شنیدن خبر دسترسی به روش‌های تازه برای تبدیل دی اکسید کربن به محصولات مفید، بسیار لذت بخش و خوشایند است.
